Мила Рожкова-Жарабятка

Коняшке посвящается

Калі пастарэлы мой дом апусцее,

Калі перад ветрам адкрыюцца вокны,

Вазьму з сабой памяць, далёка паеду, 

Туды, дзе вясёлкі іскрацца чароўна…

Там, на зялёным мурожным кіліме

Праз боль і сон пяшчотным ядвабам

Мілуе мне вочы, развейвае грыву

Чарнявае з белым маё жарабятка!

Калі пакінуць зморшчыны сцены,

Калі нішто не парушыць спакою,

Тады вяртаюцца памяці цені,

Маё жарабятка з дзяціннага Краю.

Музыка и аранжировка — Мила Рожкова

Стихи — Марина Маренина

Перевод на белорусский — Альжбета Кеда